RAV-codering versus stalemissie in de praktijk
Elk staltype heeft een eigen vaste RAV-code (ook wel emissiefactor genoemd). Dit getal staat voor de hoeveelheid ammoniakemissie die een bepaald type vloer uitstoot en is toegekend op basis van vaste meetprotocollen. De metingen van de proefstalstatus die ten grondslag liggen aan de RAV-codering worden gedaan in ideale omstandigheden. Daarom wordt de toegekende emissiefactor vaak alleen in optimale omstandigheden behaald. In de praktijk blijkt het stalsysteem toch vaak minder effectief. Het plaatsen van een stalsysteem alleen is dus niet genoeg. De uiteindelijke prestatie van het stalsysteem (hoeveel ammoniakemissie het uitstoot) hangt namelijk samen met allerlei andere factoren, zoals managementfactoren (schuiffrequentie, onderhoud, weidegang, etc.) maar ook externe factoren (waarop je weinig tot geen invloed hebt) zoals temperatuur, windrichting en windsnelheid.